Terwijl de Kleureneconomie op een zolderkamertje een systeem programmeert om een ecologische economie in gebruik te kunnen nemen, is er elders in Nederland en Vlaanderen volop rumoer ontstaan. We proberen een klein overzicht te geven van de ontwikkelingen tot dusver.

Economen oneens over benodigde aanpak

De economische en politieke hotshots zijn bezig met een Conferentie getiteld: Groei naar een duurzame en solidaire economie. In het voorjaar zijn er al een aantal expert meetings geweest. En experts zijn het. Prof. Arnold Heertje, Willem Hoogendijk, Roefie Hueting en nog een stuk of twintig economen van Universiteiten en andere organisaties. De economen werden het jammer genoeg niet eens op hun bijeenkomst, voor zover ik uit het verslag kon opmaken. De heren soebatten over talloze methoden om een duurzaam nationaal inkomen te berekenen. Ik zie grofweg twee aanpakken, namelijk de methoden om geld anders op te tellen en methoden die met andere zaken gaan rekenen. Tegen de eerste methode is dan het bezwaar dat je nog steeds met dat onduurzame geld zit te rekenen (Hoogendijk) waardoor ondernemers in een groei-dwang blijven steken. De tweede methode heeft als nadeel dat het geen geld is, en daarom als vijde wiel aan de wagen meedraait.

Nog erger is dat de economen wijzen naar de politici om het voortouw te nemen. Immers, de keuze voor de ene of de andere aanpak is eigenlijk een politieke zaak, waar een wetenschapper zijn vingers (onderzoeksbudget) beter niet aan kan branden.

Politici hechten aan groeibeleid

De titel van de conferentie die de politici in het hoofd hadden, was: Waarom zo hechten aan het groeibeleid, kan dat niet anders? Een aantal duurzaamheids-indicatoren werd voorgesteld, maar de veelheid wordt niet zo door de politici op prijs gesteld. Kenmerkend voor dit verslag is dat Jan Juffermans een uitleg kwam geven over de Ecologische Voetafdruk. Hoe kunnen de wijze heren die dit land leiden na 10 jaar voetafdruk-promotie door de Kleine Aarde, waar ieder schoolkind zijn voetafdruk jaarlijks bijhoudt, nog steeds onwetend zijn over dit begrip, zodat een introductie zelfs nog nodig was?

Ook de politici komen in een discussie over de voors- en tegens van de diverse aanpakken en ook uit dit verhaal kan ik niet opmaken dat de heren de smaak te pakken hebben en het eens zijn over de juiste aanpak. Eens kijken wat het bedrijfsleven gedaan heeft op hun expert meeting.

Bedrijfsleven geeft niet thuis in Ecologische Economie

Uit het verslag van de expert meeting van het bedrijfsleven blijkt dat ze niet zijn komen opdagen. Er waren alleen afgevaardigden van Biologica, Greenchoice, INTEGeR en – welkom- KPMG. De anderen waren afwezig met kennisgeving, maar hebben de moeite genomen op het formulier aan te kruisen ‘geïnteresseerd te zijn in de voortgang’.

Toch is dit verslag het meest interessant om te lezen. Immers: de leden van de intiatiefgroep outnumberen de gasten uit het bedrijfsleven. Kenmerkend is dat de voornamen in het verslag worden gebruikt, iets dat je zelden ziet. Een paar citaten:

Lou Keune (onderzoeker Universiteit van Tilburg) : Maar dan is de volgende vraag: blijven we uitgaan van de logica van het huidige ‘business’ model? Met andere woorden: maatregelen alleen doorvoeren als ze mogelijk zijn volgens de nu heersende normen?

Abraham de Kruijf (IDA Innovatie): Het moet niet meer gaan om maximaliseren van winst en minimaliseren van allerlei kosten, maar om het maximaliseren van het betrekken van alle mensen bij het proces, en minimaliseren van gebruik van energie en grondstoffen. Daarvoor zijn goede indicatoren nodig. De blik richten op de’Bottom of the Pyramid’ is niet goed als daarbij alleen maar gekeken wordt naar wat eraan verdiend kan worden.

Lou noemt de metafoor van de oorlogseconomie. Als het nodig is (zoals in de 2e Wereldoorlog) blijkt het best mogelijk te zijn om de economie volledig te hervormen om een bepaald doel te bereiken. Maar hoe komen we tot die oorlogseconomie, vraagt Christiaan Hogenhuis zich af. Bart de Boer: eerst moet het draagvlak daarvoor opgebouwd worden. Paul Metz: het is een proces van onderop, maar ook ‘boven’ moet steun gevonden worden. Ook ngo’s zouden moeten wijzen op dit tweesporen-beleid.

In dit verslag zag ik allerlei dingen die rechtsreeks in het straatje van de kleurenecomie passen:

• logica huidige business-model overboord

• drastisch andere economie (oorlogs-economie, dat woord liever niet, want er is geen strijd)
• draagvlak van onderop. Juist.
• maximaliseren van het betrekken van alle mensen bij het proces, en minimaliseren van gebruik van energie en grondstoffen. Daarvoor zijn goede indicatoren nodig: De Kleureneconomie is niets anders dan dat!

Dus Op 10 januari in Tilburg: meld uzelf aan en meng de discussie. Stichting Kleureneconomie is vanzelfsprekend afwezig: wij discussiëren niet en maken geen deel uit van panels (een gesprek daarintegen voeren wij graag).